Trzydzieści trzy.

 Sa.

Obudziłam się szybciej od tego głąba ubrałam i poszłam do domu by się ogarnąć. 

  <- [WŁĄCZ]

Niall. 

- Ej co się dzieje? - zapytał zaniepokojony Harry widząc moją twarz. 

- Zobacz - powiedziałem przesuwając ekran laptopa w jego stronę.

- Ale przecież ty w tamtym momencie byłeś już w samolocie przecież pisałeś jeszcze do mnie!  - odskoczył jak poparzony. 

- Ale co się dzieje? - zapytała Tay swoim piskliwym głosikiem. 

- A co Cie to interesuje? - warknąłem ze złością

- Mogę wam pomóc?! - krzyknęła a jej czerwone usta przyjęły formę literki "O".

- Nie nie pomożesz - chwyciłem za urządzenie i śpiesznym krokiem wyszedłem z jego pokoju kierując się na dół gdzie była reszta chłopaków.

- Liam, musisz mi pomóc - powiedziałem lecz w tym samym momencie poczułem wibracje w mojej prawej kieszeni u spodni.  Pospiesznie wyciągnąłem telefon. Na wyświetlaczu pojawił sie napis "Greg".

- Halo? - powiedziałem panicznie

- Niall przyjeżdżaj do szpitala! Nasza matka... umiera - powiedział zachrypniętym głosem. 

 Gdy tylko usłyszałem te słowa... zamarłem. Z rąk wysuną mi sie laptop roztrzaskując na kilka części a moje oczy pokrywała gruba tafla łez. 

- Niall! - trząsł mną Lou.

  Nic nie odpowiedziałem tylko pognałem na przedpokój. Ubrałem się szybko, zarzuciłem kaptur na głowę ponieważ padał deszcz i chwyciłem kluczyki od samochodu jednocześnie wybiegając z pomieszczenia. 

 

 Przemyślenia Niall'a. Jadąc samochodem.

Przecież każdy wie, że jestem bardzo... wrażliwy? Tak to dobre słowo. Dla mnie najważniejszymi kobietami w życiu są moja matka i Sa. Sarę już straciłem, jeżeli stracę i moją matkę. Nie będę miał już po co żyć. To jest okropne uczucie, być "porzuconym" przez dwie najważniejsze osoby w swoim życiu... 

 Szpital.

- Greg! - krzyknąłem gdy ujrzałem go siedzącego na brązowej drewnianej ławeczce. 

- Co z nią? - zapytałem ze łzami w oczach

- Bardzo źle, lekarze robią co mogę lecz dają jej niewielkie szanse... - odpowiedział przeciągając się, widać było u niego spuchnięte oczy od płaczu

- To nie może być prawda - powiedziałem opadając bezwładnie na ławkę chowając jednocześnie twarz w dłonie. Mój brat przysiadł się koło mnie. 

- Wiesz co sie dowiedziałem? - zagadnąłem

- Hm? - mrukną

- Że zdradziłem "moją" dziewczynę. - powiedziałem wracając do pozycji siedzącej - a wiesz co jest najgorsze? Że ona może w to uwierzyć. Wiesz co jest najlepsze (sarkazm)? Że ponoć to widziała. 

- Jak to zdradziłeś ją?! 

- Ja jej nie zdradziłem! O to chodzi, że na tych zdjęciach w internecie nie jestem ja! Ja byłem ubrany w białe Air Max'y, czarne spodnie i czerwoną bluzę a tamten gościu całkiem inaczej! 

- Nie za fajnie... 

- No tak jakoś nie za bardzo... - z moich oczu łzy lały się potokami

 Po dwóch godzinach.

Z sali wyszedł jakiś facet który miał poważną minę. 

- Coś już wiadomo doktorze? - zapytaliśmy jednocześnie. 

- Wy jesteście... - próbował rozgestykulować coś w powietrzu

- Jestem Niall Horan a to mój brat Greg, to nasza matka. - powiedziałem

- No więc tak, krwiak który miała wasza matka w mózgu był już "zaawansowany". Ciężko było się go pozbyć ale, udało się. - po tych słowach zacząłem płakać jak małe dziecko. Ulżyło mi i jak widziałem po minie Greg'a, też mu zrobiło się lżej na sercu. 

- Dziękujemy. - wydusiłem przez wielką gulę w gardle

- To mój obowiązek, a teraz przepraszam mam jeszcze parę innych obowiązków.  

 - Przepraszam - podbiegłem do niego

- Tak? 

- Czy mógłbym ją zobaczyć? - zapytałem

- Niestety, przez najbliższe dwa dni nikt prócz lekarzy i pielęgniarek nie będzie mógł tam wejść. Ona miała otwieraną czaszkę. Jest bardzo wielkie prawdopodobieństwo, że może dojść do zakażenia. Przykro mi. - i zamkną mi przed nosem drzwi. 

- Niall, nic tutaj po nas. - pocieszał mnie Greg klepiąc po ramieniu

- To sobie idź! - wydarłem się aż się zlękną - To jest nasza matka! Ona jest w szpitalu nie zostawię jej! - dokończyłem

- Jak chcesz, ja jadę. Cześć. - powiedział 

----

No i jest <3 

Za dwa rozdziały planuję coś...  

Ta historia niedługo się skończy... być może już za te dwa rozdziały...

Dziękuję za nominację lecz nie bawię się w takie coś ponieważ jest za dużo wspaniałych blogów. : ) 

CZYTASZ? KOMENTUJ! :3