Trzydzieści.

 Niall.

  Eh, musieliśmy lecieć do Warszawy. Samolot był "uszkodzony" jak mnie poinformowała stewardessa. Jestem właśnie w Mc'donald's i jem, no tak a co innego mogę robić... *śmiech i westchnienie*. Cały czas jakieś fanki podchodzą i proszą o autografy, heh odzwyczaiłem się. 

 Sa.

 - Kto?! - krzyknęłam.

- Niall! Chodź! - chwyciła mnie za nadgarstek i wyciągnęła z przymierzalni. Moja adrenalina podniosła się do granic możliwości a  oczy wypełniły łzami. Czy to możliwe? 

  Rozglądałam się wszędzie gdy wreszcie zauważyłam minę Oli. Czy ona ma łzy w oczach? Podążyłam za jej wzrokiem i wiecie co widziałam? Całującego się Nialla z jakąś dziewczyną!

  Jak on mógł?! Przecież... 

  

 Wkurzona a raczej wkurwiona wybiegłam z centrum. Usłyszałam za sobą tylko krzyki Łukasza, że mam się zatrzymać. Po moim trupie. Biegłam przed siebie aż wreszcie wybiegłam z parku wtedy się zatrzymałam. Na ulicy, bardzo ruchliwej ulicy. I stanęłam, aż poczułam gdy ktoś mnie chwyta w talii i zwala z nóg powodując tym, że znalazłam się kawałek od ulicy. Wiecie kto to był? Łukasz. A wiecie co jest najdziwniejsze? Że go pocałowałam. 

- Co jest? - zapytał się mnie wreszcie zdyszany chłopak. 

- Niall, on mnie zdradził. Koniec z tym. - wygrzebałam ze łzami w oczach i ze złością  mały prostokątny papierek z jego adresem. Chwyciłam z kieszeni zapalniczkę i go spaliłam. Nie mam zamiaru być mu wierna skoro on tuż po tym gdy zostaliśmy rozdzieleni, zabawia się z inną. O nie. Czekałam aż ostatnia iskierka zgaśnie i przeniosłam oczy na przyglądającemu się Łukaszowi. 

- Sa coś Ci jest? - zapytał. 

- Po prostu zasmakowałam "wolności" nie muszę już się martwić o to czy spotkam jeszcze "go" czy nie. Nawet nie wiesz jakie to dziwne uczucie. - odpowiedziałam cicho. 

- Czyli, że Ty już nie jesteś małą zagubioną Sarą która zawsze dobrze się uczyła, była posłuszna rodzicom, rzadko przeklinała i ubierała się stosownie? - zapytał. 

- Kurwa zdecydowanie nie. - powiedziałam i znów go pocałowałam. 

 Po chwili dostałam sms: "Gdzie do cholery jesteście?! Martwie sie! Odpisz!- Ola" .

- O martwią się - zaśmiał się Łukasz.

- Tak co odpisać? - zapytałam. 

- Niech czekają w parku, a i za 15 min mamy pociąg. - zgasił wyświetlacz.

- Dobrze, zdążymy. - zaśmiałam się. 

Wracaliśmy chwiejnym krokiem. W parku pożegnaliśmy sie z Olą oraz Patrykiem i skierowaliśmy się na pociąg. W domu u dziadków wykąpałam się i poszłam spać. 

Następny dzień. 

Wstałam rano i od razu skierowałam się do łazienki. Tam przeczesałam palcami moje półdługie kręcone włosy i umyłam twarz oraz wyszczotkowałam zęby. Wyszłam z pomieszczenia kierując się do szafy. Moje nowe ubrania tak jak je kupiłam w torbach, wcisnęłam do mebla. Wyciągałam je powoli myśląc co mogłabym ubrać. W końcu znalazłam komplet idealny, składał się on z: ciemnych spodni jeansowych "rurek", niebieskiej zwiewnej koszuli, czarnych conversów w białe gwiazdki i katany z kapturem. [LINK] 

 *około południa* 

- Łukasz przestań! Prze-stań!- krzyczałam ile sił w głosie. 

- To oddaj tego pilota! - śmiał się. 

 Nie łapiecie co robię? Jestem u Łukasza w domu który mnie gilgocze ponieważ leci jakiś mecz a ja mam pilota, męczymy się tak już z 10 min. 

- Dobra to idźmy na kompromis! - wykrzykną i przestał.

- Jaki?- wycierałam łzy spływające po mym policzku. 

- Pobawię się w profesjonalnego fotografa co? - podniósł brwi i pokazał szereg białych ząbków. 

- No dobra ale czego będziesz robił zdjęcia? - zapytałam z ironią w głosie. 

- No przecież będziesz moją modelką czyż nie? - zaczął znów łaskotać. 

- No dobra, dobra. - wysapałam

- No to co, chodźmy do piwnicy - powiedział

- Ale ja muszę iść po jakieś inne ubrania. Wiesz to mus być profesjonalna sesja - zaśmiałam się. 

- No to ok, jak przyjdziesz to zejdź do piwnicy. - powiedział tajemniczo, wypięłam mu język i zniknęłam z jego pola widzenia. 

Po przyjściu.

- Jestem! - krzyknęłam.

- Dobra chodź! 

  Zeszłam do ciemnej piwnicy w której znajdowało się jego studio. Na prawdę miał tam swoje własne studio, jak profesjonalista. 

 Po paru zdjęciach postanowił na coś innego. Gdy skończyliśmy zgrał wszystkie zdjęcia na laptopa i je oglądaliśmy tutaj kilka: 

 Lecz mi i tak spodobało się tylko jedno:

Po spędzonym wspaniale dniu ok godziny 23:00 poszłam do domu.

Umyłam się i poszłam spać. 

-----------------

Cześć : )
Chciałam was poinformować, że:
1) To jest przełomowy rozdział 30 : ) 

2) Wygląd bloga się jeszcze zmieni.

3) To jeden z ostatnich rozdziałów.

4) DZIĘKUJĘ WAM ZA TE 8 KOMENTARZY! *.* 

5) DZIĘKUJĘ ZA 6, 768 WYŚWIETLEŃ! *.* 

CZYTASZ? KOMENTUJ! :3